Wykopaliska przeprowadzone w 2020 roku w starożytnym rzymskim mieście Isarnodurum pozwoliły archeologom odkryć różne drewniane tabliczki i dwie pary dziecięcych butów w nieużywanych studniach.
Wykopaliska przeprowadzone w 2020 roku przez zespół archeologów z Narodowego Instytutu Prewencyjnych Badań Archeologicznych (INRAP) w starożytnym rzymskim mieście Isarnodurum, obecnie francuskiej miejscowości Izernore, położonej około stu kilometrów na północ od Lyonu, ujawniły pozostałości dawnej dzielnicy rzemieślniczej i mieszkalnej.
Wykopaliska skupiały się na czterech studniach, z których wydobyto różne przedmioty drewniane, nasiona i pyłki, które zostały poddane szczegółowej analizie przez członków INRAP. Dzięki temu, że wszystkie te elementy przez wiele stuleci pozostawały w środowisku wodnym, bez dostępu światła i tlenu, zachowały się w doskonałym stanie, co pomoże badaczom w poznaniu codziennego życia w Isarnodurum.
Większość studni w Isarnodurum z czasem wyszła z użycia i była wykorzystywana jako wysypisko śmieci. Archeolodzy zazwyczaj poszukują śladów archeologicznych w tego typu strukturach i w tym przypadku spotkała ich miła niespodzianka, gdy wśród splątanej sieci rozkładających się gałęzi znaleźli coś, co wyglądało na pozostałości odpadów z warsztatu rzemieślniczego zajmującego się obróbką drewna.
Przedmioty codziennego użytku
Przeanalizowane pozostałości (wióry i drzazgi) potwierdzają istnienie lokalnej, wyspecjalizowanej produkcji przedmiotów wykonanych z drewna bukszpanowego, materiału, który dzięki swojej wyjątkowej twardości, wytrzymałości i drobnemu ziarnu pozwala uzyskać delikatne i miękkie w dotyku wykończenie. Wśród odzyskanych przedmiotów wyróżniają się grzebienie z podwójnymi zębami, pyksydy (małe pudełka przeznaczone do przechowywania biżuterii lub kosmetyków) i fusayolas (ciężarki do wrzecion przędzalniczych).
Jednym z najciekawszych znalezisk jest kolekcja co najmniej piętnastu tabliczek pisarskich, które były dość fragmentaryczne. Przedmioty te, podobne do współczesnych zeszytów szkolnych, dokumentów urzędowych lub paragonów, były przedmiotami powszechnego użytku, które krążyły w całym Imperium.
Drewniana tabliczka, na której widoczny jest sześciowierszowy tekst napisany atramentem, który specjaliści są w trakcie rozszyfrowywania.
Wśród tych kruchych tabliczek wyróżnia się jedna, na której powierzchni zachowało się kilka linii ręcznego pisma wykonanego atramentem. „Niezwykle rzadkie znalezisko, które jest obecnie analizowane pod kątem epigraficznym” – stwierdzili naukowcy.
Oprócz wszystkich tych dokumentów epigraficznych, wykopaliska ujawniły również dwie kompletne podeszwy z drewna klonowego, które należały do rzymskiego typu obuwia znanego jako sculponae, rodzaj drewnianych sandałów mocowanych do stopy za pomocą skórzanych pasków.
W pierwszej podeszwie użyto małych gwoździ, które przymocowano wokół krawędzi, aby zabezpieczyć kawałki skóry przytrzymujące stopę aż do czubka. Ta podeszwa odpowiada lewej stopie w rozmiarze 29 według dzisiejszej miary, należącej do dziecka w wieku od 6 do 7 lat.
Druga podeszwa ma ogólnie podobny kształt do pierwszej, ale w tym przypadku sposób mocowania kawałków skóry jest inny. Otwór między palcami umożliwiał włożenie sznurówki lub paska skóry, podobnie jak w dzisiejszych klapkach, który był mocowany małym gwoździem z tyłu.
Po analizie i badaniu pozostałości archeologiczne zostały przeniesione do laboratorium ARC-Nucléart w Grenoble, gdzie poddano je różnym zabiegom stabilizacyjnym w celu zapewnienia ich konserwacji.
Odkrycia te stanowią obecnie centralną część wystawy „Studnia wiedzy, 240 lat wykopalisk w Izernore”, która będzie otwarta dla publiczności od 21 września 2025 r. do 31 grudnia 2026 r.
