Wynalazek jest dziełem Uniwersytetu Soochow i osiągnął wyniki znacznie lepsze niż inne inteligentne tkaniny opracowane wcześniej
Zespół naukowców z Uniwersytetu Soochow w Chinach opracował innowacyjną inteligentną tkaninę, która może przekształcić każdą odzież w pilota do urządzeń gospodarstwa domowego. Tkanina ta, znana jako A-Textile, wykorzystuje sztuczną inteligencję do rozpoznawania poleceń głosowych i wykonywania czynności bez konieczności stosowania dodatkowych urządzeń.
Wynalazek ten stanowi kamień milowy w dziedzinie tekstylia interaktywnych, ponieważ do tej pory większość odzieży z czujnikami wymagała sztywnych elementów lub nieporęcznych mikrofonów, które zmniejszały komfort użytkowania. A-Textile integruje wszystkie funkcje w elastycznym i nadającym się do prania materiale, dzięki czemu koszule, kurtki lub uniformy mogą stać się prawdziwymi osobistymi asystentami.
Jak działa ta inteligentna tkanina
Działanie A-Textile opiera się na efekcie triboelektrycznym, zjawisku, w wyniku którego ruch włókien generuje niewielkie ładunki elektrostatyczne. Ładunki te przekształcają się w sygnały elektryczne, które system interpretuje jako wzorce głosowe. Połączenie warstwy silikonu z nanokwiatami disiarczku cyny (SnS₂) i bazą z karbonizowanej bawełny pozwala na bardzo skuteczne wychwytywanie i magazynowanie tych ładunków.
Dzięki tej technologii tkanina może wykrywać drgania tak delikatne jak szept i wytwarzać napięcie wyjściowe do 21 woltów, przy czułości 1,2 wolta na paskal. Ponadto jej elastyczność i odporność na pranie sprawiają, że idealnie nadaje się do włączenia do projektu codziennej odzieży bez zmiany jej wyglądu i oryginalnej tekstury.
Interakcja ze sztuczną inteligencją
Aby interpretować polecenia, naukowcy opracowali model głębokiego uczenia się, który pozwala tkaninie rozpoznawać polecenia z dokładnością 97,5%, nawet w środowiskach z hałasem otoczenia. Odzież przekazuje sygnały do telefonu lub komputera, gdzie sztuczna inteligencja wykonuje działanie żądane przez użytkownika.
Podczas testów tkanina była w stanie sterować urządzeniami domowymi, takimi jak lampy lub klimatyzatory, oraz współdziałać z narzędziami cyfrowymi. Umożliwiła również wysyłanie zapytań do ChatGPT lub uzyskiwanie dostępu do Google Maps w celu uzyskania tras, wykazując swoją wszechstronność w różnych kontekstach.
Wynalazek ten przewyższa poprzednie projekty Massachusetts Institute of Technology (MIT) z 2022 r. lub związek piezoelektryczny Wanga z 2019 r., które miały ograniczenia ze względu na swoją sztywność lub niską czułość. Zastosowanie nanokwiatków SnS₂ pozwoliło uzyskać bardziej wyraźną reakcję akustyczną i bardziej naturalną integrację z miękkimi materiałami.
